Tripje Zambia en terug

Hola Tod@s!

Zondagmiddag, en eindelijk weer eens tijd voor een update. Het is alweer ruim een maand geleden sinds Abby en ik van Zambia naar Lesotho zijn "getransfereerd", en er is inmiddels weer een heleboel gebeurd.

Allereerst hebben Abby en ik VAKANTIE genomen - voor het eerst in drie jaar dat we een trip hebben gemaakt die alleen voor rust en plezier was. De laatste week van April hadden we afgesproken met twee van Abby's vrienden in Zambia. De bedoeling was dat wij daar dan nog zouden zitten, en dat we dan met zijn vieren in een lodge in een natuurpark zouden gaan zitten. Nu moesten we dus terug reizen van Lesotho naar Zambia, omdat Jody en Jeremy toch het hele eind van Londen naar Zambia waren gekomen in de veronderstelling dat wij daar ook zouden zijn! Jody en Jeremy zijn Amerikaans, maar werken beiden in Londen. We hebben veel lol met ze gehad. Veel kaarten, slapen bij het zwembad, ijskoude biertjes in de zon drinken, en 's avonds een paar gin and tonics (tegen de malaria ;-).

De trip van Lesotho naar Zambia was weer zo'n idiote trip zoals we die te vaak doen. Een vriendin reed ons op zaterdagochtend van Maseru (in Lesotho) naar Bloemfontein, de dichtstbijzijnde stad in Zuid Afrika. Daar hebben we om middernacht een bus (Greyhound nota bene) naar Johannesburg genomen - zes uur misselijk in een donkere stinkende ramvolle bus. Stonden we om 6 uur 's ochtends op het roemruchte busstation van het nog roemruchterige Johannesburg. We hebben snel een taxi genomen (een gepimpte volkswagen golf zoals Bart en Esther er jaren een hadden - zag er bijzonder kek uit met zijn nieuwe bekleding en stoere versnellingspookje) die ons naar het vliegveld reed. Het vliegveld in Jo'burg kennen we inmiddels wel. We vlogen Zambia Airways, een maatschappij met letterlijk 5 vliegtuigen: twee oude 737's die ze tussen Jo'burg, Lusaka en Dar es Salaam laten pendelen, en drie kleine vliegtuigjes die rondjes vliegen tussen Lusaka, Livingstone, Solwezi en Luangwa in Zambia. We hadden al eerder met ze gevlogen en dat was eigenlijk goed bevallen. Nette service, goedkoop, goede website, en nog op tijd ook. Jammer alleen dat de bus die ons in Jo'burg van de terminal naar het vliegtuig moet rijden tussen alle andere vliegtuigen die van Zambia Airways nooit kunnen vinden (25 minuten rondjes rijden). We hadden een overstap in Lusaka, wat even aanvoelde als terugzijn op het oude honk, maar vlogen uiteindelijk door naar South Luangwa, de naam van het nationale park waar we naartoe gingen. Het duurde alles bij elkaar weer 33 uur voordat we op onze bestemming waren en we hebben ons voorgenomen voortaan toch maar wat gemakkelijker te gaan reizen.

Zambia heeft een aantal kolossale nationale parken en ik heb me laten vertellen dat die veel minder toeristisch zijn dan de bekende parken in Zuidelijk Afrika. Kafue park, een half uurtje ten westen van Lusaka, is net zo groot als Belgie. South Luangwa, er is ook een noordelijke versie, is ook kolossaal (misschien de helft van Nederland) en dat was onze bestemming. Wij hadden een "tent" gereserveerd in een lodge die Flatdogs heet. Flatdogs ligt niet in het park, maar aan de overkant van het riviertje dat de grens van het park is. Ik meen dat daar waar het geen nationaal park is het een "wild reserve" is, zodat dieren er toch nog een bepaalde status hebben. Hoe dan ook, toen wij aankwamen bij onze "tent", zagen we aan de overkant van de rivier, zo'n 50 meter verderop, een troep van 4 leeuwen heerlijk in de zon liggen. Dat was een goede start!

De tent was overigens een prachtige grote tent, met vloerbedekking, echte bedden, en schitterende "ablutions", de sanitaire voorzieningen. De wasbak, het toilet en de douche bevonden zich op een betonnen vloertje waar je op uit kwam als je de tent aan de achterkant uitstapte. Het was omheind met een dikke bamboe-muur maar had geen dak. Het was dus "back to nature" en het was eigenlijk heerlijk om een warme douche te nemen (houtboilertje) met de bomen en apen om je heen. Verder schrok Abby zich dood toen ze een rol toiletpapier greep en er een of andere boomkikker uit kwam springen. Ik stapte tijdens het douchen op een enorme duizendpoot. Apen zaten OVERAL, dus ook in en om de douche. We waren behoorlijk alert dat ze niets van ons konden jatten, maar betaalden wel de prijs in de zin dat een of andere baviaan 's nachts uit wraak onze hele wasbak kwam volschijten.

In de lodge zelf was niet zoveel te doen. Er was een klein en relaxed zwembadje, een redelijk restaurant en een bar waar alles te krijgen was. Maar het was er allemaal te doen om wilde dieren, wild, wild wild wild! We hebben 3 safari trips gemaakt in het park, twee sunset trips en een dag van 6 tot 6. Op die trips hebben we ontstellend veel dieren gezien. Omdat het park goed beschermd is worden dieren niet gejaagd door mensen en zijn de meeste dieren dus niet bang voor mensen. Het kost ook $20 per dag om alleen al naar binnen te mogen, geld wat hopelijk gebruikt wordt voor de verdere bescherming. De safari auto's intervenieren ook zo weinig mogelijk in de levens van de dieren met als gevolg dat de meeste dieren je eigenlijk vol-le-dig negeren. Hierdoor hebben we dus de leeuwen op 1 meter van de auto gehad, inclusief twee puppie-leeuwen die allemaal Lion King geluiden maakten. Er waren tientallen giraffen, duizenden antilopen, bizons, apen, mongoose, stekelvarkens, hyena's, zebra's, wilde honden (zeer zeldzaam!), ten minste twee verschillende soorten cobra's, tientallen olifanten, krokodillen, vogels, en honderden nijlpaarden. Op de eerste "night drive" die we deden zagen we een troep leeuwen op zebra's jagen, maar de zebra's hadden ze in de smiezen. Toen we twee uur later terugreden naar de lodge, betrapten we de leeuwen op jacht op een antilope, die ze wel te pakken kregen. We zaten zo dichtbij dat we het bloed konden ruiken, en de geur van de ingewanden van het arme antiloopje.

In de lodge zelf moest er 's ochtends gekeken worden of er geen krokodil of nijlpaard in het zwembad lag. Er waren verschillende troepen bavianen en andere aapjes die de meest dolle kapriolen uithaalden. Op een ochtend, op onze weg terug naar de tent van het ontbijt, stond een volwassen vrouwtjesolifant poeslief een paar hele bomen op te eten, 30 meter van onze tent! Zodra het donker werd kwamen de nijlpaarden ook uit het water. Overdag verbranden ze hun arme hippo-huidje in de zon, maar in het donker kwamen ze massaal grazen op de velden van de lodge. Omdat nijlpaarden het formaat van een klein autootje zijn - pakweg een Fiat Punto- 2000 kilo wegen, hard kunnen rennen en verschrikkelijk chagrijning kunnen zijn moesten we 's avonds met een wacht van en naar de tent lopen. Het was dan echt een kwestie van nijlpaardje ontwijken - ze liepen met tientallen in en om de lodge - en 's nachts hoorden we ze op een paar meter van onze tent grazen. Hetzelfde geluid als grazende koeien eigenlijk.

Het was een behoorlijke anti-climax om na 6 dagen heerlijk lui genieten weer terug te moeten reizen, helemaal omdat het zo idioot lang zou gaan duren. In Zambia was het heerlijk 25-30 graden, en toen we in Jo'burg op vervoer stonden te wachten goot het, en was het ook maar een graadje of 10. Bah bah. Uiteindelijk hebben we het wel goed teruggemaakt naar Maseru, en zijn we poepbruin en volledig uitgerust weer vol aan de bak gegaan. Het is zeker alle moeite waard geweest!

Groetjes,

Niek