Succesvolle reis naar de VS en NLD
Door: Niek de Goeij
Blijf op de hoogte en volg Niek
15 April 2008 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Hola Tod@s,
Zo, nou zijn we weer een week of vijf verder, en er is een heleboel gebeurd in die tijd! Sinds ons uitstapje naar de Victoria Falls hebben we bepaald niet stil gezeten. We zijn achtereenvolgens in Lusaka, Amsterdam, Virginia, Washington, Amsterdam, Johannesburg, Lusaka en vervolgens Maseru geweest. Gelukkig zijn er een heleboel leuke en positieve dingen gebeurd, dus dat is fijn.
Eind maart moesten Abby en ik ons gaan melden bij de Amerikaanse migratiedienst voor de laatste episode in het traject naar mijn verblijfsvergunning voor de VS, de illustere Green Card. Pakweg 400 dagen na het insturen van de vereiste formulieren en documenten mochten we op komen draven voor het "interview" waarin we aan een migratie-officier duidelijk moesten maken dat Abby en ik daadwerkelijk getrouwd zijn en met elkaar samen leven. Het was een stressvolle tijd, omdat het een make-or-break moment was voor mijn toekomst in de VS. Krijg je de greencard, dan zit het snor, wordt ie geweigerd, dan kun je voor altijd problemen hebben om de VS binnen te komen.
Op een natte donderdagochtend om 8 uur stonden we dus in het migratiekantoor in Arlington, en werden we 45 minuten door een keurige migratiedame ondervraagd. Uiteindelijk was het gewoon heel erg duidelijk dat ons huwelijk echt was, met al ons ingediende bewijs zoals familiefoto's, gezamelijke reizen over de wereld, bankrekeningen en credit cards etc. Ons huwelijk werd dus als "echt" bestempeld en sinds een week heb ik officieel een verblijfsvergunning voor de VS en een prachtige "welkom, nieuwe resident"-brief!
Omdat we voor dat interview toch al dat hele pleuriseind van Lusaka naar de VS moesten reizen hadden we ook een paar snelle dagen in Nederland ingepland. In januari, onderweg naar Zambia, hadden we net de geboorte van mijn nichtje gemist, en dus hadden we op de heenweg naar de VS maar liefst 4 uur in Amsterdam, en op de terugweg nog 2 dagen in Nederland. Wij kwamen om half zes 's ochtends na een nachtvlucht met KLM aan in A'dam, waar we snel even kennis konden maken met Lara, de jongste en knapste telg van de De Goeij dynasty. Op de terugweg kwam de hele familie nog even samen in Dordrecht en hebben we een heel weekend met de uitgebreide familie doorgebracht.
De maandagochtend erna vlogen we via Johannesburg weer door naar Lusaka. Dat was een flinke reis, want Abby en ik deden het op de goedkope manier, en dat betekende helaas dat we 11 uur wachttijd hadden. Van 9 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends! We hadden geen trek om een boel geld aan een hotel uit te geven voor ene paar uurtjes, en dus hebben we urenlang DVDs liggen kijken op de laptop in het verder keurige vliegveld van Jo'burg. De volgende ochtend kwamen we dus uitgeput maar veilig en wel (en zonder bagage) weer aan in Lusaka, klaar voor de volgende ontwikkelingen. Daarover later meer!
Groetjes,
Niek
Zo, nou zijn we weer een week of vijf verder, en er is een heleboel gebeurd in die tijd! Sinds ons uitstapje naar de Victoria Falls hebben we bepaald niet stil gezeten. We zijn achtereenvolgens in Lusaka, Amsterdam, Virginia, Washington, Amsterdam, Johannesburg, Lusaka en vervolgens Maseru geweest. Gelukkig zijn er een heleboel leuke en positieve dingen gebeurd, dus dat is fijn.
Eind maart moesten Abby en ik ons gaan melden bij de Amerikaanse migratiedienst voor de laatste episode in het traject naar mijn verblijfsvergunning voor de VS, de illustere Green Card. Pakweg 400 dagen na het insturen van de vereiste formulieren en documenten mochten we op komen draven voor het "interview" waarin we aan een migratie-officier duidelijk moesten maken dat Abby en ik daadwerkelijk getrouwd zijn en met elkaar samen leven. Het was een stressvolle tijd, omdat het een make-or-break moment was voor mijn toekomst in de VS. Krijg je de greencard, dan zit het snor, wordt ie geweigerd, dan kun je voor altijd problemen hebben om de VS binnen te komen.
Op een natte donderdagochtend om 8 uur stonden we dus in het migratiekantoor in Arlington, en werden we 45 minuten door een keurige migratiedame ondervraagd. Uiteindelijk was het gewoon heel erg duidelijk dat ons huwelijk echt was, met al ons ingediende bewijs zoals familiefoto's, gezamelijke reizen over de wereld, bankrekeningen en credit cards etc. Ons huwelijk werd dus als "echt" bestempeld en sinds een week heb ik officieel een verblijfsvergunning voor de VS en een prachtige "welkom, nieuwe resident"-brief!
Omdat we voor dat interview toch al dat hele pleuriseind van Lusaka naar de VS moesten reizen hadden we ook een paar snelle dagen in Nederland ingepland. In januari, onderweg naar Zambia, hadden we net de geboorte van mijn nichtje gemist, en dus hadden we op de heenweg naar de VS maar liefst 4 uur in Amsterdam, en op de terugweg nog 2 dagen in Nederland. Wij kwamen om half zes 's ochtends na een nachtvlucht met KLM aan in A'dam, waar we snel even kennis konden maken met Lara, de jongste en knapste telg van de De Goeij dynasty. Op de terugweg kwam de hele familie nog even samen in Dordrecht en hebben we een heel weekend met de uitgebreide familie doorgebracht.
De maandagochtend erna vlogen we via Johannesburg weer door naar Lusaka. Dat was een flinke reis, want Abby en ik deden het op de goedkope manier, en dat betekende helaas dat we 11 uur wachttijd hadden. Van 9 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends! We hadden geen trek om een boel geld aan een hotel uit te geven voor ene paar uurtjes, en dus hebben we urenlang DVDs liggen kijken op de laptop in het verder keurige vliegveld van Jo'burg. De volgende ochtend kwamen we dus uitgeput maar veilig en wel (en zonder bagage) weer aan in Lusaka, klaar voor de volgende ontwikkelingen. Daarover later meer!
Groetjes,
Niek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
