Baltimore, Pakistan en Zambia?!

Hola Tod@s!

Het is inmiddels december, en ik ben nog steeds in Baltimore. Sinds midden September ben ik aan mijn fellowship bij CRS begonnen, als "regional representative for South Asia". Dat was een prima positie om dat ik op die manier veel leerde over de regio waar we naar toe zouden gaan, en in contact kon komen met alle veldstaf daar. Ik was de liaison tussen onze landenprogramma's in Zuid Azie, en het hoofdkantoor in Baltimore. Ik heb die positie twee maanden gehad, tot Thanksgiving, en daarna was het de bedoeling dat Abby en ik onderweg zouden zijn naar Pakistan.

De visa voor Pakistan zijn echter wel een flink probleem gebleken. Musharraf, de president/dictator heeft de noodtoestand uitgeroepen, er was veel onrust, en alles bij elkaar heeft de Pakistaanse geheime dienst en het ministerie van binnenlandse zaken het drukker gehad met het arresteren van protesterende advocaten dan met het toekennen van visa aan buitenlanders.

Desalnietemin heb ik sinds begin november een prachtig NGO duty visum in mijn paspoort, geldig voor een jaar met meerdere "entries" - het beste wat je kunt krijgen. Abby's visum hangt echter nog steeds ergens rond op een bureau en het ziet er gewoon niet naar uit dat dat visum snel doorkomt. In overleg met CRS hebben we besloten om dan maar ergens anders heen te gaan. De fellowship die ik heb is namelijk wel op veldwerk gericht, en niet op "pencil pushing" in Baltimore!

Sinds een paar weken weten we dan ook wat de nieuwe bestemming is: Zambia! Zambia heeft een heel erg groot CRS programma, en heeft zowel een landenkantoor (gefocused op Zambia) als een regiokantoor (de Zuidelijk Afrika regio) in Lusaka. Ik ga voor het landenprogramma werken, en ga me focussen op "extractions", de mijnbouw, en "urban refugees". Ondertussen krijg ik dan ook de intensieve training in CRS management en programma-management.

Maar goed, het betekent inmiddels ook dat we niet zoals gepland na Thanksgiving (eind november) naar het buitenland zijn vertrokken, ondanks dat we voor Thanksgiving wel uit ons tijdelijke door CRS gehuurde appartement zijn gehuisd. Het gevolg? Vijf dagen nadat we ons niet zo mooie kakkerlakkenappartement in Baltimore hebben verlaten zijn we in een nieuw CRS betaald appartement gehuisd. De nieuwe hut is nogal een upgrade. Veel groter, mooier, luxer, met een gym in het gebouw en "valet parking" voor de auto die we van de Johnsons hebben geleend (de auto wordt voor je geparkeerd!).

Er moest ook nieuw werk voor me gevonden worden op het hoofdkantoor. Dat is geen probleem. Het voordeel van de fellowship is dat ze je willen uitdagen en interessante dingen willen laten doen, zodat je kunt laten zien waar je goed in bent. De "regional rep"-positie was al een stevige taak, maar nu hebben ze een tijdelijke positie voor me gevonden in het programma-kwaliteit departement, waar ik onderzoek begin naar de status van gender binnen CRS - heel erg gaaf! Wat fijn is, is dat ze ook naar Abby's CV hebben gekeken, en haar maar direct als consultant hebben aangenomen, zodat we samen dit onderzoek kunnen doen!

Het is ook wel goed dat dit geen "medelijden aanstelling" is voor ons, maar dat het CRS heel goed uitkomt omdat ze druk op zoek waren naar een goede gender-consultant en onze CVs op het juiste bureau terechtkwamen. Abby en ik hebben nu een week samengewerkt, en het gaat eigenlijk heel erg goed. We kennen elkaar en kunnen snel en efficient samenwerken.

De papieren voor onze werkvergunningen in Zambia zijn al een week de deur uit, en hopelijk kunnen we snel na O&N op pad, zodat we in januari in de Zambiaanse zomer aankomen.

Verder gaat alles prima dus, en genieten we nog even van het goede leven in Baltimore. Het volgende bericht komt als het goed is dus uit Zambia, eindelijk!

Groetjes!

Niek