We zijn er bijna?
Door: Niek de Goeij
Blijf op de hoogte en volg Niek
31 Juli 2006 | Costa Rica, San José
Hola Tod@as,
dit is een kort berichtje om te laten weten hoe het ervoor staat op mijn lange reis van Honduras naar Bolivia. Voor de helderheid: ik ga Abby bezoeken in Bolivia, op de valreep van de aankomst van alle nieuwe vrijwilligers. Ik reis van Honduras per bus naar Costa Rica, waar ik nu ben, en vlieg morgen door naar Bolivia. Deze omweg bespaart me $100.
Afgelopen zaterdag was de dag voor mijn vertrek. Ik moest om 5 uur ´s morgens op om een taalschoolstudent (een niet onbekende acrice van Beverley Hills 90210 en nu Gillmore Girls) naar het vliegveld te brengen, en heb eigenlijk de hele dag doorgerend tot 12 uur ´savonds, drie uur voordat ik weer op moest. Ik was geen happy camper, temeer omdat ik mijn pakavond doorbracht met luchtkastelen bouwen met rijke hondurese en amerikaanse artsen over medische programma´s die ze nooit gaan opzetten.
Zondagochtend drie uur ging mijn alarmpje af, en ik was helemaal daas van vermoeidheid, maar begreep uiteindelijk dat ik moest douchen en mijn rugzak moest opladen en een taxi moest gaan zoeken. Na een korte wandeling door de altijd mooie Villa Florencia werd ik door een nuchtere taxichauffeur opgepikt (zondagochtend heel vroeg niet altijd het geval) en voor een afschuwelijke prijs afgezet bij de terminal van TicaBus, de meest luxe bus die San Pedro te bieden heeft.
Om vijf uur vertrok de bus om me in 12 uur tijd door te knallen naar Managua in Nicaragua. Ik kende die stad al van een eerder bezoek, en het is geen geweldig succes. De terminal is ´sketchy´ met allerlei straatjongeren die je naar hotels willen brengen en je geld af willen troggelen. Dubieus en vies. Ik ben gewoon linea recta naar een hostel gewandeld, 30 meter van de terminal, ben een hapje gaan eten en heb een paar mailtjes verstuurd, en ben vervolgens na 2 biertjes in een coma gevallen, rond een uurje of 8 ´s avonds. Het was vakantiegevoel om zo lang te kunnen slapen!
Vanochtend ging mijn wekkertje om 4:15 weer af, om om 5 uur weer op de terminal te zijn. Dus ik weer de tas opgeladen, naar de Terminal gewandeld, en weer een busreis van 12 uur. Deze was iets beter, want waar ik gisteren van San Pedro naar Managua De Dikke Man Van De Bus naast me had (die helemaal alleen 65% van onze 2 stoelen innam en onze tussenleuning had opgeklapt om om zo makkelijker een deel van mijn stoel te kunnen annexeren en zijn hele lijf te kunnen ontplooien), had ik vandaag een klein mager Hondureentje naast me die af en toe een keer zei:´Wat zit de bus vol he?´ (leuker in het Spaans). Daar had ik verder geen last van.
De grensovergang is met TicaBus ook erg relaxed, want dat doen zij voor je! HEERLIJK! Alleen heb ik gisteren geen exit stempel van Honduras, noch een entrance stempel gehad van Nicaragua, waarmee me mooi twee stempels door de neus geboord zijn. En ik heb ze hard nodig na het ´Gebroken Paspoort-Incident´ van vorig jaar. Ik ben het watje onder de backpackers met mijn nieuwe paspoort met 15 laffe stempeltjes, temeer omdat ik ook al niet voldoende stink, noch een laf baardje heb. Grrrr...
Affijn, we kwamen op tijd in San Jose aan, en ik had een goed gevoel over de stad en ben dus wandelend naar mijn ´foreseen address´ gegaan: een hotel dicht bij de bushalte van de bus langs het vliegveld die ik morgen neem. San Jose lijkt in eerste instantie een stuk kalmer en veiliger dan San Pedro Sula, dus dat is wel fijn. Ik heb een behoorlijke hotelkamer met eigen badkamertje en tv voor $10 en zal er best een avondje lekker slapen. Nu ga ik dus een hapje eten, scoor ik een paar pinten, en ga heerlijk een slechte film kijken om morgen verschrikkelijk uit te slapen: ik ga mijn alarm slechts om 6 uur zetten!!! Het volgende bericht komt dan vanuit Bolivia.
Groetjes,
Niek
P.S.: Mar&Bonk... Costa Rica: check.
P.P.S.: Je hebt VEEEEL tijd om te denken in de bus, en zeker als je 24 uur in 36 uur in de bus zit, en ik bedacht me, dat ik reizend zoals ik nu doe, alle landen tussen Honduras en Bolivia behalve Panama ook echt aandoe: eerst Honduras, Nicaragua en Costa Rica, dan tussenstoppen in Colombia en Peru en tenslotte eindbestemming Bolivia. Jezus. En dat alles voor $100 minder he....
dit is een kort berichtje om te laten weten hoe het ervoor staat op mijn lange reis van Honduras naar Bolivia. Voor de helderheid: ik ga Abby bezoeken in Bolivia, op de valreep van de aankomst van alle nieuwe vrijwilligers. Ik reis van Honduras per bus naar Costa Rica, waar ik nu ben, en vlieg morgen door naar Bolivia. Deze omweg bespaart me $100.
Afgelopen zaterdag was de dag voor mijn vertrek. Ik moest om 5 uur ´s morgens op om een taalschoolstudent (een niet onbekende acrice van Beverley Hills 90210 en nu Gillmore Girls) naar het vliegveld te brengen, en heb eigenlijk de hele dag doorgerend tot 12 uur ´savonds, drie uur voordat ik weer op moest. Ik was geen happy camper, temeer omdat ik mijn pakavond doorbracht met luchtkastelen bouwen met rijke hondurese en amerikaanse artsen over medische programma´s die ze nooit gaan opzetten.
Zondagochtend drie uur ging mijn alarmpje af, en ik was helemaal daas van vermoeidheid, maar begreep uiteindelijk dat ik moest douchen en mijn rugzak moest opladen en een taxi moest gaan zoeken. Na een korte wandeling door de altijd mooie Villa Florencia werd ik door een nuchtere taxichauffeur opgepikt (zondagochtend heel vroeg niet altijd het geval) en voor een afschuwelijke prijs afgezet bij de terminal van TicaBus, de meest luxe bus die San Pedro te bieden heeft.
Om vijf uur vertrok de bus om me in 12 uur tijd door te knallen naar Managua in Nicaragua. Ik kende die stad al van een eerder bezoek, en het is geen geweldig succes. De terminal is ´sketchy´ met allerlei straatjongeren die je naar hotels willen brengen en je geld af willen troggelen. Dubieus en vies. Ik ben gewoon linea recta naar een hostel gewandeld, 30 meter van de terminal, ben een hapje gaan eten en heb een paar mailtjes verstuurd, en ben vervolgens na 2 biertjes in een coma gevallen, rond een uurje of 8 ´s avonds. Het was vakantiegevoel om zo lang te kunnen slapen!
Vanochtend ging mijn wekkertje om 4:15 weer af, om om 5 uur weer op de terminal te zijn. Dus ik weer de tas opgeladen, naar de Terminal gewandeld, en weer een busreis van 12 uur. Deze was iets beter, want waar ik gisteren van San Pedro naar Managua De Dikke Man Van De Bus naast me had (die helemaal alleen 65% van onze 2 stoelen innam en onze tussenleuning had opgeklapt om om zo makkelijker een deel van mijn stoel te kunnen annexeren en zijn hele lijf te kunnen ontplooien), had ik vandaag een klein mager Hondureentje naast me die af en toe een keer zei:´Wat zit de bus vol he?´ (leuker in het Spaans). Daar had ik verder geen last van.
De grensovergang is met TicaBus ook erg relaxed, want dat doen zij voor je! HEERLIJK! Alleen heb ik gisteren geen exit stempel van Honduras, noch een entrance stempel gehad van Nicaragua, waarmee me mooi twee stempels door de neus geboord zijn. En ik heb ze hard nodig na het ´Gebroken Paspoort-Incident´ van vorig jaar. Ik ben het watje onder de backpackers met mijn nieuwe paspoort met 15 laffe stempeltjes, temeer omdat ik ook al niet voldoende stink, noch een laf baardje heb. Grrrr...
Affijn, we kwamen op tijd in San Jose aan, en ik had een goed gevoel over de stad en ben dus wandelend naar mijn ´foreseen address´ gegaan: een hotel dicht bij de bushalte van de bus langs het vliegveld die ik morgen neem. San Jose lijkt in eerste instantie een stuk kalmer en veiliger dan San Pedro Sula, dus dat is wel fijn. Ik heb een behoorlijke hotelkamer met eigen badkamertje en tv voor $10 en zal er best een avondje lekker slapen. Nu ga ik dus een hapje eten, scoor ik een paar pinten, en ga heerlijk een slechte film kijken om morgen verschrikkelijk uit te slapen: ik ga mijn alarm slechts om 6 uur zetten!!! Het volgende bericht komt dan vanuit Bolivia.
Groetjes,
Niek
P.S.: Mar&Bonk... Costa Rica: check.
P.P.S.: Je hebt VEEEEL tijd om te denken in de bus, en zeker als je 24 uur in 36 uur in de bus zit, en ik bedacht me, dat ik reizend zoals ik nu doe, alle landen tussen Honduras en Bolivia behalve Panama ook echt aandoe: eerst Honduras, Nicaragua en Costa Rica, dan tussenstoppen in Colombia en Peru en tenslotte eindbestemming Bolivia. Jezus. En dat alles voor $100 minder he....
-
01 Augustus 2006 - 06:34
Xander:
He Niek,
Als je toevallig in La Paz komt MOET je de Valle de la Muerta van La Paz naar Coroico affietsen. Zeker een van de dingen die je naast 458.361 stempels nodig gedaan moet hebben als backpacker. Ben d'r gewist kheb 't g'daan en hebt T-shirt inmiddels weggegeven. Wel gaaf!!
Xander -
01 Augustus 2006 - 07:48
Mar:
check, been there done that! -
01 Augustus 2006 - 09:03
Henriëttevan Der Hijden:
het lijkt warempel wel of je echt een backpacker bent geworden. Even geen ontwikkelingswerker! -
01 Augustus 2006 - 12:24
Sjoerd:
Reageer pas weer bij minimaal 20 stempels, watje! -
02 Augustus 2006 - 16:28
Tio Daan:
Ga je nog wel naar Peru met Abby? Of heb ik laatst die mail voor niks geschreven met alles wat je MOET doen ;-) -
03 Augustus 2006 - 20:02
BART:
Je had die dikke wijs moeten maken dat je een even bijzondere als besmettelijke vorm van schurft hebt. Of met wijdopen mond gaan liggen slapen en hem zo onfris mogelijke ademtochten in het gezicht blazen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
