"Allesvernietigende" Aardbeving

Goede morgen,

het is eindelijk een heerlijke zaterdagmorgen dat ik niet teveel te doen heb. Ik zit thuis achter de computer te werken, het is niet te warm, ik heb een mok koffie naast me staan en het wordt een relaxed weekend. Ik heb bijna niets te doen! HEERLIJK!

Gisterenochtend was een bijzondere ochtend, en wel lekker Hondurees. Ik werd weer gewekt door een aardbeving. Ik lag wat te snoozen, mijn alarm was al afgegaan, en ik werd opgeschrikt door een onmiskenbare beving. Het was niet een beving zoals ik hier al eerder had gehad, die duurde 20 seconde ofzo. Dit was een zachte schok gevolgd door een harde schok. Ik sprong direct uit bed, redde mijn (op de kast rammelende) wijn eerst (een Esporao Private Sellection 1999 en een Quinta do Vesuvio 1998, goede reden dus) en rende toen mijn kamertje uit om te checken wat er aan de hand was. Geschreeuw in de nabije scholen, alle alarmystemen gingen af, maar daar bleef het bij. Niets aan de hand verder. Ik snel douchen en gewoon aan het werk.

Aangekomen op het Huis was het een typisch staaltje van Hondurenen jagen Hondurenen op. In 2003 was er al een keer een "gerucht" verspreid dat zodanig een eigen leven ging leiden dat de hele stad in paniek raakte: de Mara Salvatrucha (beruchte geweldadige bende) gijzelde een bank op Parque Central en was onderweg om scholen te gaan gijzelen. (Wie bedenkt dat??! Tom Clancy??!) Dat veroorzaakte een golf van paniek over de hele stad. Er was toen echt NIETS aan de hand, gewoon geruchten.

Ook nu met de aardbeving was het weer zo. De geoliede geruchtenmachine, geholpen door mobiele telefonie en dubieuze radiostations, ging efficient tekeer en al gauw sprak heel San Pedro over de tweede allesvernietigende aardbeving die ons zou treffen. Yeah right. In 2002 werd hier een aardbeving voorspeld (met een dag en tijdstip en alles) door rampeninstituut COPECO en kregen we allemaal een dag vrij (hoera) om de aardbeving te overleven en gebeurde er ook niets (behalve veel feesten en uitgaan), dus ik zag het allemaal wel loslopen.

Maar goed, scholen werden geevacueerd, zo ook de onze. Onze eigen meiden van Our Little Roses werden er niet ongerust van, behalve Ane Cecilia, onze drama queen, die met handjes in haar haar de rol speelde van "paniekerige bange jongedame". Katarine, naar verluid, lachte zich kapot en riep:"De Duivel komt, de duivel komt!" (en bleef daarbij lachen). De allerkleintsten zijn nog nooit zo braaf geweest en volgden de tias, in een keurige rechte lijn, braaf naar buiten. Rosenda, de allerjongste van het moment, lachte maar, omdat ik ook lachte.

Inmiddels werd er overal gesproken over het epicentrum dat in Belize zou liggen en daar een ramp zou hebben veroorzaakt, over vloedgolven bij La Ceiba, paniek op de Bay Islands etc etc. Het werd met de minuut smeuiger, en men had de grooste lol. Hondurenen zijn dol op dit soort sensatie, en op een onverwachte extra korte werkdag.

Maar goed, er is dus na de beving van gisterenochtend, toch 5.8 op de schaal van Richter, helemaal niets gebeurd. Misschien voorspelt COPECO er vandaag nog wel een voor komende dinsdag om 11:23? Je weet het hier nooit tenslotte!

Groetjes en prettig weekend,

Niek